สาเหตุของการกัดกร่อนในถังเก็บสารเคมี

(1) การกัดกร่อนของผนังด้านนอกของถังเก็บ: ผนังด้านนอกของถังเก็บสัมผัสกับบรรยากาศ และสภาพแวดล้อมโดยรอบของถังเก็บโดยทั่วไปมักเป็นอุตสาหกรรมปิโตรเคมี บรรยากาศอุตสาหกรรมประกอบด้วยก๊าซอันตราย เช่น ซัลเฟอร์ไดออกไซด์ ไฮโดรเจนซัลไฟด์ และไนโตรเจนไดออกไซด์ เนื่องจากการดูดซับ การควบแน่น หรือฝน ไอน้ำหรือน้ำฝนในอากาศจะก่อตัวเป็นฟิล์มน้ำบนผนังด้านนอกของถังเก็บ น้ำนี้อาจละลายกรด ด่าง เกลือ และสิ่งเจือปนอื่นๆ ซึ่งทำหน้าที่เป็นอิเล็กโทรไลต์และก่อให้เกิดการกัดกร่อนทางเคมีไฟฟ้าบนพื้นผิวโลหะ

(2) การกัดกร่อนผนังด้านในของถังเก็บ: สิ่งสกปรกในตัวกลางจะสะสมอยู่ในถังเป็นเวลานาน ทำให้เกิดการสะสมของน้ำ เนื่องจากแนวแกนกลางของท่อระบายน้ำมักจะสูงกว่าผนังถัง จึงทำให้มีน้ำอยู่ก้นถังเสมอ น้ำที่สะสมประกอบด้วยคลอไรด์ ซัลไฟด์ ออกซิเจน กรด และอื่นๆ จำนวนมาก ทำให้เกิดสารละลายอิเล็กโทรไลต์เข้มข้นและเกิดการกัดกร่อนทางเคมีไฟฟ้า ทำให้เกิดการกัดกร่อนอย่างรุนแรงเฉพาะที่บริเวณโคนผนังด้านในของถังเก็บ

(3) การกัดกร่อนที่ระดับของเหลวที่ผนังถังผันผวน: เนื่องจากปริมาณออกซิเจนในตัวกลางและช่องว่างทางอุตุนิยมวิทยาเหนือตัวกลางแตกต่างกัน จึงอาจเกิดเซลล์ความเข้มข้นของออกซิเจนขึ้น ทำให้เกิดการกัดกร่อน การสลับสภาวะแห้งและเปียกที่ระดับของเหลวบ่อยครั้งอาจทำให้เกิดการสะสมของตะกอน ส่งผลให้เกิดการกัดกร่อนใต้ตะกรัน

(4) การกัดกร่อนที่ก้นถัง: ด้านหนึ่งของก้นถังสัมผัสกับตัวกลาง และอีกด้านหนึ่งสัมผัสกับดิน การกัดกร่อนที่ก้นถังส่วนใหญ่เกิดจากน้ำตกตะกอนในถัง ซัลไฟด์ คลอไรด์ ออกซิเจน และสารอื่นๆ ในน้ำตกตะกอนจะทำปฏิกิริยากับโลหะ ทำให้เกิดการกัดกร่อนทางเคมีไฟฟ้า เนื่องจากการทรุดตัวของถังเก็บที่ไม่เรียบ แผ่นฐานอาจเกิดการแกว่งหรือเกิดปรากฏการณ์การก้าว การสัมผัสที่ไม่ดีระหว่างแผ่นฐานถังกับฐานรากอาจทำให้ดินที่ก้นถังพองตัวไม่สม่ำเสมอ ส่งผลให้เกิดการสะสมของออกซิเจนและการกัดกร่อนของแผ่นฐานถัง